ΘΕΟΙ ΘΝΗΣΚΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΘΕΟΙ ΘΕΡΑΠΕΥΤΕΣ

ΘΕΟΙ ΘΝΗΣΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΘΕΟΙ ΘΕΡΕΠΕΥΤΕΣ

 

Γεννήθηκαν μαζί με τον Δία. Ή λίγο πριν από τον μεγάλο θεό του αρχαίου κόσμου. Στην Κρήτη. Σ' ένα σπήλαιο μέσα. Ο ένας ονομαζόταν Παιωναίος, ο άλλος Ακεσίδης, ο άλλος Ιάσιος.

Αλλά θυμηθείτε:

Άκεσις είναι η θεραπεία. Άκευμα είναι το φάρμακο. Ακευσίπονος αυτός που καταπραΰνει τους πόνους!  

Ίασις είναι η γιατρειά, η θεραπεία.

Όμιλοι μικρών θεοτήτων, Ιδαίοι Δάκτυλοι, Κουρήτες - συνοδοί του μεγάλου θεού. Που ονομάστηκε Κρηταγενής (γεννημένος στην Κρήτη) και δεν ήταν αθάνατος. Γεννιόταν, μεγάλωνε και πέθαινε νέος. Όπως όλοι οι μεγάλοι θεοί της προϊστορίας. Γιορτές και χαρές στη γέννηση του θεού, θλίψη στον θάνατό του. Και γιορτές κάθε που ο θεός ανασταινόταν μαζί με τη βλάστηση, κι έσμιγε με τη αιώνια συνοδό του, τη Μεγάλη Μητέρα, τη μεγάλη θεά της φύσης.

Θάνατος κι ανάσταση, ένα! 

Είναι οι μικρές - μεγάλες εκπλήξεις που συναντά κανείς ιχνηλατώντας στον Κρητικό μυθόκοσμο. Κι όταν μελετήσει τις πινακίδες της Γραμμικής Β' Γραφής θα βρεθεί μπροστά στη λαμπρή μορφή του Παιάονα (ή Παιήονα). Του θεού - ιατρού. Του ιατρού των θεών, όπως μας αποκαλύπτει ο μέγας ραψωδός.

Εναρκτήρια ομιλία του Νίκου Ψιλάκη στο 14o Πανελλήνιο Συνέδριο Πυρηνικής Ιατρικής, Παρασκευή 15 Ιουνίου 2018.

Απόλλων δε την ιατρικήν επιστήμην εξενεγκείν...

 «Σε μεταγενέστερες εποχές το Παιάων είναι λατρευτικό επίθετο του Απόλλωνα. Ο φωτεινός θεός αντικαθιστά τον Παιάονα. όπως κάνει με πλήθος άλλων θεοτήτων. Στην Κρήτη, πάντως, της όψιμης αρχαιότητας ο Απόλλων διατηρεί την ιδιότητα του θεού - ιατρού, όπως μαρτυρεί ο Διόδωρος Σικελιώτης 5, 74,5» (Απόσπασμα από το βιβλίο μας Κρητική Μυθολογία, Καρμάνωρ 1995, σελ. 114).