Πορεία προς το Άκτιστο. - Το θυμίαμα της Μεγάλης Παρασκευής

Στη φωτογραφία: Το φως και το θυμίαμα. Ο παπά-Αντώνης της Γκουβερνιώτισσας.

Ανάβουν καντήλια, θυμιάζουν, σκουπίζουν και καθαρίζουν τους ναούς. Δεν θέλουν να αφήσουν τους αγίους της εξοχής στη μοναξιά, προσπαθούν να δώσουν ζωή στους τόπους λατρείας εκφράζοντας ένα βαθύ θρησκευτικό συναίσθημα. Συνήθως οι γυναίκες είναι αυτές που ξεκινούν το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης και της Μεγάλης Παρασκευής και οδοιπορούν για ώρες, μέχρι να ανάψουν και το τελευταίο καντήλι, να σκορπίσουν θυμίαμα μέχρι και στο τελευταίο ξωκλήσι.

Ακόμη και οι παπάδες, που τούτες τις μέρες είναι κατάκοποι από τις αγρύπνιες (τα αυγικά, όπως τα λένε στο νησί), δεν παραλείπουν τις μεγαλοβδομαδιάτικες ιερές οδοιπορίες τους.

Βλέποντας το θυμίαμα του καλού παπά Αντώνη Καμπαναράκη να ξεχύνεται στο εγκόσμιο φως και να οδεύει προς το άκτιστο, προσπαθώ να «διαβάσω» τα διαδοχικά δακτυλίδια και τις απανωτές ανταύγειες.

Να είναι το θυμίαμα που ακολουθεί τους νόμους της Φυσικής ή να είναι το φως που ταξιδεύει;