ΣΤΑ ΨΗΛΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΦΕΝΤΗ - ΕΝΑ ΠΟΙΗΤΙΚΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

 

ΣΤΑ ΨΗΛΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΦΕΝΤΗ

 

Ξέμεινα σε χρόνους παιδικούς

και σε ορίζοντες πλατιούς αγναντεύοντας

μια Παναγιά λιοψημένη

τρυγήτρα με την άσπρη μαντήλα

ξωμάχισσα.

 

Ξέμεινα στο σκιανό της αμάραντης κληματαριάς

κι η Παναγιά η Δεκαπεντάρισσα

την Άμπελο την προ αιώνων κυοφορώντας

στ’ ανάπλαγα ροβολάει της μνήμης

μ’ ένα λαήνι φρέσκο νερό κι ένα πανέρι

δαφνίτικα, μοσχάτα και λιάτικα.

 

 Έτσι, δρασκελώντας τις αλληλουχίες των φεγγαριών,

έρχεται κάθε χρόνο τον Αύγουστο

με τα πρώτα γεννήματα της αμπέλου

με τ’ άναρχα δοξαστικά των τζιτζικιών

με τ’ άχραντα εσπερινά θυμιάματα.

 

Και στο μεσοστράτι ο Αφέντης των Απαρχών

δεσπότης των ευκρασιών και των ψηλωμάτων

χρόνος αδιαίρετος

κι άτμητος.

 

Εκεί στα ψηλώματα του Αφέντη,

εκεί όπου ο νόστος αποζητά καταφύγι

κι ο Αύγουστος στήνει το γλεντοκόπι του,

εκεί θα με βρείτε

μιαν αρμαθιά σταφύλια κρατώντας

από το ξέχειλο πανέρι δανεισμένα

της αυγουστιάτικης Παναγιάς

 

στο πύρωμα του ήλιου σπονδή

στο πύρωμα της ψυχής απολείτουργο.

 

Κάθε τσαμπί κι ένα χαμόγελο, είπα,

κάθε ρώγα και μια δοξολογία στο φως

κάθε μου λέξη κι ένα μεγάλο ευχαριστώ!

                           

                                  Νίκος Ψιλάκης 6 Αυγούστου 2022